Rangitoto Island

Stairway to Heaven

Vandaag ga ik met Jennifer naar Rangitoto Island. Ik bedacht deze week dat ik weer eens een tripje zou gaan maken met de trein als Jeroen en Sara aan het werk zijn, maar aansluitend een boot tripje leek mij ook wel spannend te doen.
Jeroen zei dat Devonport of Rangitoto Island wel een goed idee was. Toen wij op de Ferry richting Waiheke Island zaten, hoorde Jennifer van mijn plan en zei gelijk dat wij dit dan samen zouden gaan doen. Uiteraard vind ik dat erg gezellig om samen met haar te doen. 

Jennifer haalt mij op om 10.30 uur en wij rijden naar het centrum om daar de auto te parkeren bij de haven en even een lekkere sandwich te kopen. Ik had zelf al water meegenomen omdat Jeroen zei dat er op dat vulkaan eiland niets te koop is. Sterker nog...er is niet eens water. Je moet ook zorgen dat je niet naar de w.c. hoeft want dat gaat daar ook echt niet lukken.
Om 12.15 uur vertrekt de boot naar Rangitoto Island. Na 25 minuten varen komen wij aan en stappen over in een soort treintje achter een tractor. Je kunt natuurlijk ook vanaf beneden zelf lopen maar dat is voor mij geen optie. Ik weet namelijk dat het 'treintje' niet helemaal naar de top kan en wij nog 374 treden omhoog moeten om de top te bereiken en die uitdaging lijkt mij al gek zat!
Toen Jeroen naar deze trip keek zag hij nog dat het niet geschikt is voor zwangere vrouwen of mensen die aan het herstellen zijn van een operatie.......
Dus wat doe je dan???? Ben niet zwanger maar wel....... Afijn ik zei, als het niet lukt ga ik weer naar beneden.
Het is een mooie tocht naar boven met een welbespraakte gids. Eenmaal aangekomen op het punt waar het 'treintje' niet verder kan, vraag ik mij serieus af hoe, en of ik dit ga volbrengen. Het lijkt de stairway to Heaven.
Maar ik ben dapper en begin samen met Jennifer aan de barre tocht omhoog. Nu overdrijf ik echt heel erg, het is hoog en af en toe moet ik even op adem komen, maar het is goed te doen. Jennifer zegt nog: niet de treden tellen!
Halverwege kun je al genieten van een heel mooi uitzicht en eenmaal boven is het prachtig. Het is grappig dat Nieuw Zeelanders zo trots zijn op hun land (begrijpelijk), want Jennifer zegt meerdere malen hoe mooi ze het uitzicht vindt vanaf de top en dat, terwijl dit niet haar eerste Rangitoto toer is.
Na wat foto's te hebben genomen en even te hebben gezeten op een bankje, geeft de gids het teken dat we aan de afdaling kunnen beginnen. Dat gaat een stuk makkelijker, 374 trappen omlaag.
We stappen weer in de trein die ons terugbrengt naar de Ferry. Het was weer een hele leuke dag met een nieuwe trip voor mij. Zelfs Jeroen is hier nog nooit geweest en dat maakt het extra leuk, ik ben op een eiland geweest waar hij nog nooit geweest is!
Ik ben blij dat ik deze uitdaging ben aangegaan en heb volbracht, het betekent dat mijn herstel goed gaat!!!!!!!