Lunchen met Kris en Sara
3 maart 2017 - Auckland, Nieuw-Zeeland
Deze week sprak ik over een inhaalslag die ik moest maken met mijn reisverslag. Nu moeten jullie een inhaalslag maken met ze allemaal te lezen.
Terwijl ik lekker buiten in de zon zit, schrijf en plaats ik maar gelijk alles.
Ik zal straks nog wat meer foto's toevoegen van Rangitoto Island maar wil daar eerst een collage van maken want ik krijg de foto's niet in 1x geplaatst. Ligt misschien aan mij?
Any way... Kris (de zus van Sara d'r moeder) haalt mij op om 11.45 uur. Ik heb dan de vaatwasser al leeggehaald en gestofzuigd en mijn was gedaan. Jeroen heeft mij al meerdere malen gezegd dat ik niets hoef te doen, maar straks thuis moet ik toch ook weer zelf aan de bak en daarbij...... als je 748 trappen op en af kunt, dan kun je ook stofzuigen vind ik.
Kris en ik rijden naar het centrum en treffen daar Sara. We hebben een heerlijk broodje met zuurkool, bacon en weet ik veel wat nog meer. We kletsen wat en na meer dan een uur is het voor Sara dan toch echt tijd om terug te gaan naar haar werk. Vanavond maak ik pasta voor haar en mij. Jeroen heeft een trouwerij op zijn werk en dat betekent dat hij om 07.00 uur van huis vertrekt en om 23.00 uur weer thuis is.
Kris biedt aan met mij naar de supermarkt te rijden en ik maak daar gretig gebruik van. Ik vertel haar dat ik deze week opzoek was naar Laos of zoals ze hier zeggen Galangal en dat niet kon vinden. Kris weet zeker dat ze het bij de Chinese supermarkt heeft gekocht en zegt dat wij dat eerst gaan kopen, zodat ik het heb als ik weer eens een Daging Koening of iets dergelijks wil maken.
Bij de eerste supermarkt vind ik wel grote stukken geschaafde kokos en ook Ketjap wat ik ook nodig heb, maar helaas geen Laos. Kris zegt, geen probleem want hier dichtbij zit nog een andere Chinese supermarkt. Ook daar hebben we geen geluk. Telkens als Kris vraagt om Galangal kijken ze haar aan of ze van een andere planeet komt. Kris merkt op dat Chinezen niet zulke vriendelijke mensen zijn. Maar ze is niet te stoppen, we rijden naar haar huis om even op internet te zoeken waar Indiase winkels zitten, ze is er nog steeds zeker van het te vinden. Na vier winkels begint dan toch de moed in haar schoenen te zakken en zegt ze ons nog 1 kans te geven en rijden weer verder. In de laatste winkel hebben we meer geluk. Geen Galangal in poedervorm maar wel vers in de diepvries. Ik koop deze.
Het is inmiddels al laat in de middag geworden en Kris gaat nog even met mij naar de gewone supermarkt waar ik de ingrediënten voor de pasta koop en brengt mij dan terug naar Jeroen en Sara's huis.
We nemen afscheid van elkaar, we weten dat wij elkaar dit jaar verder niet meer zullen zien.
Terwijl ik lekker buiten in de zon zit, schrijf en plaats ik maar gelijk alles.
Ik zal straks nog wat meer foto's toevoegen van Rangitoto Island maar wil daar eerst een collage van maken want ik krijg de foto's niet in 1x geplaatst. Ligt misschien aan mij?
Any way... Kris (de zus van Sara d'r moeder) haalt mij op om 11.45 uur. Ik heb dan de vaatwasser al leeggehaald en gestofzuigd en mijn was gedaan. Jeroen heeft mij al meerdere malen gezegd dat ik niets hoef te doen, maar straks thuis moet ik toch ook weer zelf aan de bak en daarbij...... als je 748 trappen op en af kunt, dan kun je ook stofzuigen vind ik.
Kris en ik rijden naar het centrum en treffen daar Sara. We hebben een heerlijk broodje met zuurkool, bacon en weet ik veel wat nog meer. We kletsen wat en na meer dan een uur is het voor Sara dan toch echt tijd om terug te gaan naar haar werk. Vanavond maak ik pasta voor haar en mij. Jeroen heeft een trouwerij op zijn werk en dat betekent dat hij om 07.00 uur van huis vertrekt en om 23.00 uur weer thuis is.
Kris biedt aan met mij naar de supermarkt te rijden en ik maak daar gretig gebruik van. Ik vertel haar dat ik deze week opzoek was naar Laos of zoals ze hier zeggen Galangal en dat niet kon vinden. Kris weet zeker dat ze het bij de Chinese supermarkt heeft gekocht en zegt dat wij dat eerst gaan kopen, zodat ik het heb als ik weer eens een Daging Koening of iets dergelijks wil maken.
Bij de eerste supermarkt vind ik wel grote stukken geschaafde kokos en ook Ketjap wat ik ook nodig heb, maar helaas geen Laos. Kris zegt, geen probleem want hier dichtbij zit nog een andere Chinese supermarkt. Ook daar hebben we geen geluk. Telkens als Kris vraagt om Galangal kijken ze haar aan of ze van een andere planeet komt. Kris merkt op dat Chinezen niet zulke vriendelijke mensen zijn. Maar ze is niet te stoppen, we rijden naar haar huis om even op internet te zoeken waar Indiase winkels zitten, ze is er nog steeds zeker van het te vinden. Na vier winkels begint dan toch de moed in haar schoenen te zakken en zegt ze ons nog 1 kans te geven en rijden weer verder. In de laatste winkel hebben we meer geluk. Geen Galangal in poedervorm maar wel vers in de diepvries. Ik koop deze.
Het is inmiddels al laat in de middag geworden en Kris gaat nog even met mij naar de gewone supermarkt waar ik de ingrediënten voor de pasta koop en brengt mij dan terug naar Jeroen en Sara's huis.
We nemen afscheid van elkaar, we weten dat wij elkaar dit jaar verder niet meer zullen zien.
