Omaha Beach en The Bay of Islands
8 maart 2017 - Bay Of Islands, Nieuw-Zeeland
De bedoeling was om vandaag (dinsdag) naar Ransom Winery te gaan maar ze zijn helaas gesloten. Na vanochtend een mooie zonsopgang te hebben gezien veranderd het weer snel. De zon maakt plaats voor regen. Eerst nog een normale bui maar later worden het hoosbuien waar geen eind aan lijkt te komen. We blijven binnen, en ieder doet zijn eigen ding. Als het dan toch eindelijk droog lijkt te zijn besluiten we even te wandelen. We nemen Lilly mee en maken een lange wandeling over het strand en keren terug over het pad langs alle mooie huizen. De lucht wordt steeds donkerder en we beseffen dat we niet droog thuis zullen komen. Als de regen losbarst zijn we in een mum van tijd werkelijk verzopen. Er is geen draad aan ons lichaam meer droog en het water gutst uit onze kleding. Lilly ziet er niet meer uit. Wat blijft er weinig van zo'n hondje over als ze nat zijn. Als we eenmaal thuis zijn nemen we een douche en wringen onze kleding uit om ze aan een droogrek te kunnen hangen. In de avond eten we met elkaar in Matakana. Terwijl we aan het eten zijn gaat het harder en harder regenen en vraag ik mij inmiddels af of het nog wel een goed idee is dat Jeroen straks terug rijdt naar Auckland. Zelfs Jeroen twijfelt daar op een gegeven moment ook aan maar zegt dat het zal moeten. Als hij hier vandaan morgen direct door moet naar zijn werk is het meer dan drie uur rijden. Daarbij..... de vooruitzichten zijn niet best en het is zeer waarschijnlijk dat het morgen nog steeds regent. Na het eten vertrekt Jeroen en vragen Jennifer en ik hem, een berichtje te sturen als hij veilig in Auckland is aangekomen, wat gelukkig ook gebeurt.
Als we op woensdagochtend wakker worden heeft het de hele nacht gestort van de regen en verteld Jennifer mij dat ze in de krant las dat er diverse wegen zijn afgesloten en ook twee honderd kinderen zijn geëvacueerd vanuit een school. Een van de afgesloten wegen is in Clevedon. Deze weg is bijna bij Jeroen zijn werk en wij zijn dus benieuwd hoe en of, hij op zijn werk is aangekomen. Ik App hem en krijg als antwoord dat hij weer moest omkeren huiswaarts ivm die weg. Het is dan ook werkelijk abnormaal wat er naar beneden komt. Ook voor ons wordt het een uitdaging want vandaag gaan wij Marlina, Pete, Jennifer en ik naar oma (Helen) op the Bay of Islands. Het is met dit weer zeker drie uur rijden. We vertrekken en hebben op sommige stukken echt bar en bar weinig zicht. We stoppen in Whangerei waar we eerst even lunchen. Als Jennifer een berichtje stuurt aan Helen, krijgt ze als antwoord dat het op The bay, stunning weather is, ofwel prachtig weer..... We kijken elkaar ongelovig aan want we regenen nog steeds van de weg, weg en het is nu nog maar 75 kilometer rijden. Jennifer maakt een grapje en zegt dat Helen waarschijnlijk vorige week bedoelt maar dat niet in de gaten heeft. Als we bij de boot aankomen zien we aan de overkant inderdaad blauw in de lucht en het blijkt droog te zijn op The Bay. Echt fijn voor Helen want alles ziet er zoveel mooier uit als het droog is. We gaan lekker buiten zitten en eten hapjes van de platter die Helen heeft gemaakt. Later op de avond voelen we de eerste druppels en gaan binnen verder met een hapje en een drankje.
Als we op woensdagochtend wakker worden heeft het de hele nacht gestort van de regen en verteld Jennifer mij dat ze in de krant las dat er diverse wegen zijn afgesloten en ook twee honderd kinderen zijn geëvacueerd vanuit een school. Een van de afgesloten wegen is in Clevedon. Deze weg is bijna bij Jeroen zijn werk en wij zijn dus benieuwd hoe en of, hij op zijn werk is aangekomen. Ik App hem en krijg als antwoord dat hij weer moest omkeren huiswaarts ivm die weg. Het is dan ook werkelijk abnormaal wat er naar beneden komt. Ook voor ons wordt het een uitdaging want vandaag gaan wij Marlina, Pete, Jennifer en ik naar oma (Helen) op the Bay of Islands. Het is met dit weer zeker drie uur rijden. We vertrekken en hebben op sommige stukken echt bar en bar weinig zicht. We stoppen in Whangerei waar we eerst even lunchen. Als Jennifer een berichtje stuurt aan Helen, krijgt ze als antwoord dat het op The bay, stunning weather is, ofwel prachtig weer..... We kijken elkaar ongelovig aan want we regenen nog steeds van de weg, weg en het is nu nog maar 75 kilometer rijden. Jennifer maakt een grapje en zegt dat Helen waarschijnlijk vorige week bedoelt maar dat niet in de gaten heeft. Als we bij de boot aankomen zien we aan de overkant inderdaad blauw in de lucht en het blijkt droog te zijn op The Bay. Echt fijn voor Helen want alles ziet er zoveel mooier uit als het droog is. We gaan lekker buiten zitten en eten hapjes van de platter die Helen heeft gemaakt. Later op de avond voelen we de eerste druppels en gaan binnen verder met een hapje en een drankje.
